30 november 2014

Twee jaar verder

Het is weer november, we zijn twee jaar verder sinds we Bernd uit ons gezin verloren.






Het leven is simpelweg verder gegaan.
De olielamp bij zijn graf houden we brandende, Gonda maakte voor zijn sterfdag een bloembak met rode bessen, en met rode hartjes. Het voert veel te ver om hier alle momenten te beschrijven van afgelopen jaar dat hij in gedachten bij ons aanwezig was.

Boek

Dat 'boek voor Bernd', het is er nog niet - het valt me niet mee het te schrijven. Steeds zijn er dingen die me er van afleiden, en ik betrap me er regelmatig op dat ik ze opzoek om het verdriet te bezweren. Het bezweert niks, vluchten. Niet doen wat je moet doen, dat maakt natuurlijk alleen maar meer verdrietig.

Ik heb daarom met een zekere resoluutheid nu toch een aantal taken waarin ik die verrekte afleiding zocht aan anderen overgedragen, om zo voor Bernds boek structureel tijd vrij te maken.

 'Als die ponsglioom jou je lichaam afneemt, dan zou je misschien kunnen overstappen als romanpersonage in een boek'. Zo was het hoe we het bedachten. Na zijn onherroepelijk vertrek is het een opdracht geworden die ik voor hem hoe dan ook moet voltooien.
Hij had het veel liever zelf geschreven, dat is zeker.

Licht

Voor Bernd is er vorig jaar op zijn school een lichtpaal in het monument voor overledenen geplaatst, Op zijn sterfdag brandden de kaarsjes rond zijn monumentje, en was er een boeketje neer gezet.

Het is mooi, te merken dat er ook na twee jaar nog altijd mensen aan hem denken op zijn sterfdag, 27 november. Ook doorlopend het jaar ontvingen we kleine cadeautjes, lieve kaartjes, vroegen mensen ons hoe het met ons ging. Het helpt, het verlicht, en de wond heelt, als een litteken. Het gaat niet weg, maar is deel van je geworden. En zo moet het misschien ook maar gaan.

2 opmerkingen:

  1. Hans, Gonda, Jan en Wieger,

    Ook ik ben in gedachten bij Bernd en jullie geweest de afgelopen dagen, maar ook regelmatig tussendoor. Ik heb mede door Bernd geleerd dat hoe moeilijk de dingen die op je pad komen ook zijn, we zelf kunnen kiezen hoe we ermee omgaan. Bernd heeft er het beste van gemaakt samen met jullie tijdens zijn ziekte en ging uit van Pluk de dag daar waar kan. Deze gedachte zal ook altijd Bernd in mijn herinneringen oproepen.

    Voor jullie een warme betrokken sterkte ik denk aan jullie kanjers digitale knuffel....
    Kim

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste familie,
    Mooie woorden die jullie schrijven over jullie prachtige zoon !
    Ook ik moest 27 november weer even aan hem denken. Het was bijzonder en mooi om destijds zijn leven vanaf eind 2011 tot aan zijn sterfdag te kunnen volgen via deze blog.
    Ik wens jullie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. Het leven gaat door maar Bernd wordt niet vergeten. Het is mooi om te lezen hoe jullie het leven weer weten op te pakken.
    Ik hoop dat jullie een rustig en mooi einde jaar zullen hebben en wens jullie alle goeds voor de toekomst.
    Bob C.

    BeantwoordenVerwijderen